Burn-out van de organisatie of….?
Wat maakt dat het ziekteverzuim in sommige branches, organisaties maar blijft stijgen? De CBS-cijfers, tot en met het 3e kwartaal 2019, geven aan dat met name: onderwijs, gezondheidszorg, industrie en openbaar bestuur, “probleemkindjes” zijn. Zijn deze instituten langzamerhand ‘burn-out’ aan het gaan?
In de jaren 70 van de vorige eeuw was het relatief eenvoudig. Een organisatie hoefde zich alleen maar te bemoeien met het rendabel, winstgevend, maken en houden van het bedrijf. De maatschappelijke vraagstukken lagen op het bordje van de overheid (“Stakeholders-theorie” volgens Friedman, 1970).
Hoe anders is het nu!
Onder invloed van diverse “stakeholders” wordt een organisatie nu “gedwongen” om zich bezig te houden problematiek op het gebied van bijvoorbeeld milieu (stikstof), klimaat(CO2), ethiek (zaken doen met Iran). Maar ook vooral hoe gaan we zorgvuldig om met de motor achter elk bedrijf: ons “Human Capital”?
Niet voor niets dat MVO-Nederland zich druk maakt met de 3 P’s: People, Planet en Profit. In dié volgorde!
Initiatieven op het gebied van Duurzame Inzetbaarheid (workability, employability en vitaliteit) komen langzaam van de grond. Maar er is nog een weg te gaan.
Het vergt een verandering in “mindset”. Helaas doet verandering soms pijn en veroorzaakt wrijving. Zoals Remco Claassen zei: “Mensen willen wel veranderen maar willen niet veranderd worden”.
De definitie van “De Organisatie” zal ook herzien moeten worden.
De mooiste: “De organisatie moet zorg dragen voor uitlijning, “alignment” met de omgeving”, in de meest brede betekenis !
Gaan bedrijven dus ‘burn-out’?
Ze zitten in een transitie-fase van “70-er jaren” naar nu en verder. Dat kost “bloed, zweet en tranen” (Hazes) en helaas soms ook (‘burn-out-)slachtoffers. Hoe een en ander zal gaan verlopen is kijken in een vertroebelde kristallen bol.
De tijd zal het leren!
