Burn-outprofiler maakt valkuilen zichtbaar
Wat als er een manier zou zijn om knelpunten binnen een team of organisatie zichtbaar te maken zelfs vóórdat ze zich ontwikkelen tot een conflict of leiden tot uitval van medewerkers?
Tegenwoordig wordt er vanuit organisaties meer “reactief” gehandeld. Er moet eerst een probleem ontstaan voordat men gaat handelen.
Een medewerker gaat ‘burn-out’ en meldt zich ziek. Een HR-manager schakelt een arbodienst en in het meest gunstigste geval wordt een “Plan van aanpak” opgesteld waarin de medewerker in staat wordt gesteld om op termijn te re-integreren. Dit hele proces neemt zo’n 242 dagen, grofweg 8 maanden, in beslag. Kosten: €230 per dag (bron: TNO). Opmerkelijk hierbij is dat de inschatting van de werkgever beduidend lager uitvalt namelijk gemiddeld: €143 per dag..(eveneens: TNO).
Wat zou de meerwaarde zijn als je dit hele proces vóór kunt zijn? Als je medewerkers die verhoogd risico lopen om “om te vallen” al heel snel op de “sonar” hebt? Waardoor een bedrijf in staat is om preventieve maatregelen te nemen en, wellicht, uitval voorkomen kan worden..
Wat voor zover duidelijk is betreft het mensen met een karakteristiek gemiddeld profiel: “perfectionisten, loyalisten, hoog verantwoordelijkheidsgevoel, hoge mate van zelfopoffering..”
Iets meer vrouwen dan mannen, HBO+ opgeleid, tussen de 25-35, werkend bij grote organisaties en neigend naar neuroticisme.
Burn-outprofiler is “powered by Mindsonar Metaprofielanalyse”, om maar een populaire kreet er tussendoor te gooien. Een methodiek waarmee in kaart gebracht wordt welke denkstijlen iemand hanteert in een bepaalde context. Tevens wordt in deze analyse voorzien in de koppeling naar “kernwaarden” volgens de indeling van Graves (Spiral dynamics)
De laatste tijd zijn er door Burn-outmaster data verzameld over mensen met een burn-out. De vraag hierbij was: “Is er een profiel te vinden van Dé Burn-out?”.
Iedereen is uniek dus is er geen(!) eensluidend profiel aan te geven. Echter in algemene zin zijn er wel een aantal opvallende overeenkomsten te zien.
Ze zijn wat “reactiever”, zijn wat bedachtzamer, vaak vanuit een negatief denkkader redenerend.
Ze zijn aan het “vermijden”, aan het “weglopen” van de ongemakkelijke situatie.
Ze luisteren meer naar “anderen” dan naar zichzelf.
Ze hebben behoefte aan structuur.
Ze hebben continu een bril op van “wat voldoet er niet?”.
Ze hebben de behoefte aan “geborgenheid”, terug naar vastigheden, veiligheid.
Ze hebben de behoefte aan ondersteuning, om het “samen” te doen.
Al deze kenmerken zijn in meer of mindere mate zichtbaar. Noem het een radar of sonar waarbij de “dots” van medewerkers met een verhoogd risico snel zichtbaar zijn. Het vergt uiteraard een proactieve instelling van de medewerker zelf, van de leidinggevende, van het team, van HR en van de organisatie om de “bliepjes” op het scherm te willen waarnemen en er op te ageren.
Voorkómen is over het algemeen nog altijd beter dan re-integreren…!
