Studenten zorgeloos door hun studie…?
Zó zou het moeten zijn tenminste.
Trouw kopt eind 2019: “Burn-outklachten, prestatiedruk en soms zelfmoord: de psychische druk onder studenten is hoog”. Zo ook in het magazine van de Erasmus Universiteit die de sfeer op de universiteit bestempeld als een: “Broedplaats voor burn-outs”.
Eerder zorgwekkend dus!
Wat is er aan de hand met de student?
De vraag stellen is in dit geval hem niet zo makkelijk beantwoorden. Een veelheid van oorzaken kunnen hieraan ten grondslag liggen: druk van sociale omgeving, druk om te presteren, leenstelsel, angst om maar iets te moeten missen (“fear of missing out”), en alles moet vooral leuk zijn en vooral bevestigd worden door de nodige selfies op Social Media.
Maar wat nu als je je niet zo tof voelt en je je elke keer verplicht voelt om dat masker op te moeten zetten om maar te voldoen aan het rolmodel van dé “Student”?
In de jaren van de vorige eeuw was er topmodel: Twiggy. Een superslank fotomodel met een jongensachtig (twijgje) lijf wat geadopteerd werd als “Het” voorbeeld voor alle vrouwen over de hele wereld. Hét rolmodel!
Dat dit bij vrouwen, en hun partners, tot de nodige frustraties leidde laat zich raden
Een Zweeds onderzoek wees uit dat slechts 5 % van alle vrouwen aan dit beeld kon voldoen en dus 95% niet!
Zou zoiets ook niet aan de hand kunnen zijn bij de student? Een image wat geschapen is van: een-alles-is-maakbare-wereld waar alles binnen handbereik aanwezig is. Een beeld van: ik heb een dak boven mijn hoofd, ik heb een fijne familie en veel vrienden, er is genoeg te eten en te beleven, de hele wereld ligt aan mijn voeten dus moet ik wel gelukkig zijn!
Eigenlijk een fata morgana, een drogbeeld waarvan je onbewust “weet” dat je er niet aan voldoen kan of wil maar toch door externe druk, het wordt immers van je verwacht, probeert te passen in het plaatje.
Dalen heb je nodig om hoogtepunten te kunnen bereiken.
Wellicht biedt deze situatie een opening naar vragen bij de student zoals: “Wat wil IK nu eigenlijk?”, ”Wat vind IK nu belangrijk?”, “Waar wil IK heen?”. Zelfreflectie.
Maar misschien ook een mogelijkheid voor schoolorganisaties en overheid na te denken over de manier hoe studies vormgegeven worden. De Agora-school in Roermond laat zien dat het ook anders kan. Niet alle studenten proppen in één en hetzelfde keurslijf maar het onderwijssysteem dienend(!) laten zijn voor de behoefte van de student en de richting waarheen hij of zij zich wil ontwikkelen.
De maatschappij verandert in een turbo-tempo “Mach 3”. We hebben een “Darwinistisch” tijdframe nodig om ons als soort aan te kunnen passen aan veranderingen. Het gaat té snel en we, zo ook de studenten, zijn nog niet toegerust op de uitdagingen van deze tijd.
Simon en Garfunkel zongen het al: “slow down, you move too fast…” maar ook in hetzelfde nummer: “feeling groovy..”
De beste manier om een berg op te fietsen is in je eigen tempo! Vertraag waar nodig, versnel waar kan, kies welke berg jij wilt op fietsen en volg jouw eigen unieke tempo!
